พลายคำมี Bull Elephant “Kammee”
อายุ: 38 ปี
Age: 38 years
ภูมิลำเนา: อำเภอแม่เมาะ จังหวัดลำปาง
Place of origin: Mae Maw District, Lampang Province
ปัจจุบัน: อำเภอแม่เมาะ จังหวัดลำปาง
Present location: Mae Maw District, Lampang Province
ความเป็นมา Background
เป็นช้างที่เจ้าของช้างซื้อมาจากชาวบ้านแม่ตีบ อำเภองาว จังหวัดลำปาง ในราคา 200,000 บาท แต่กว่าจะมาถึงมือเจ้าของช้างปัจจุบัน พลายคำมีได้ถูกขายต่อๆกันมาไม่ต่ำกว่า 3 ครั้ง
Kammee’s owner purchased the bull elephant from villagers of Mae Teeb in Ngao District of Lampang Province. The elephant was priced at 200,000 baht. But by the time Kammee had reached the present owner, the elephant had already been bought and sold no less than three times.
พลายคำมีถูกคนร้ายลักลอบตัดงาข้างซ้าย และขณะตัดงาข้างขวาอยู่นั้น บังเอิญมีชาวบ้านผ่านมาเห็น คนร้ายจึงหนีไป เมื่อเจ้าของช้างซื้อพลายคำมีมา ปรากฏว่างาช้างที่ถูกตัดเน่า และหลุดออกตั้งแต่ต้นปี 2538 นายคำพยายามรักษาไปตามกำลัง จนช้างมีอาการหนักขึ้น ขากรรไกรแข็ง ช้างจึงกินน้ำและอาหารไม่ได้ ขาหลังและสันหลังแข็ง ทำให้เคลื่อนไหวลำบาก
Kammee was a victim of ivory theft. His left tusk was cut. And just as his right tusk was in the process of being cut off, some locals happened to be passing by and saw the ivory thief in the middle of the act. The thief ran away. When the owner purchased Kammee, the cut tusk had been rotting and fell off on its own. From 1995 onwards, Mr. Kam tried treating his elephant within his own ways and means. But the elephant’s condition worsened. The jaw had stiffened, preventing the elephant from drinking water and eating properly. His back legs and vertebrae had stiffened, which made the elephant move with difficulty.
เจ้าของช้างจึงเดินทางไปแจ้งที่โรงพยาบาลช้าง ในวันที่ 18 สิงหาคม 2538 สัตวแพทย์ทราบอาการ แล้วจึงมอบยาเพนิซิลินให้เจ้าของช้างไปฉีดให้ช้างก่อน
So, the owner travelled to FAE Elephant Hospital on the 18th of August 1995. Once the vet was informed of the elephant’s condition, penicillin was given to the owner to administer injections for the elephant.
วันที่ 19 สิงหาคม 2538 สัตวแพทย์จึงเดินทางไปที่บ้านทาน ตำบลจางเหนือ อำเภอแม่เมาะ จังหวัดลำปาง เมื่อทำการตรวจอย่างละเอียด และแน่ใจว่าช้างติดเชื้อบาดทะยัก จึงแจ้งให้เจ้าของช้างทราบ และแนะนำให้น้ำช้างไปรักษาที่โรงพยาบาลช้างของมูลนิธิฯ
On the 19th of August 1995, the vet travelled to Baan Taan in Tambon Chang Neua in Mae Maw District of Lampang Province. A thorough examination confirmed that the elephant had contracted tetanus. Upon informing the owner, it was advised for the elephant to be delivered for treatment at FAE Elephant Hospital.
อาการป่วยที่พบ Medical Condition
งาข้างซ้ายเป็นแผลติดเชื้อบาดทะยัก
The elephant’s left tusk was wounded, and had contracted tetanus.
ผลการตรวจ Examination Results
ผลของเชื้อบาดทะยัก ทำให้พลายคำมีมีอาการเกร็งของกล้ามเนื้อบริเวณคาง ทำให้คางแข็ง ช้างไม่สามารถอ้าปาก จึงทำให้เกิดภาวะขาดน้ำและอาหาร เกิดการเกร็ง และชักกระตุกเวลาที่ถูกกระตุ้นด้วยแสง เสียงดัง หรือการสัมผัส มีอาการอัมพาตบริเวณขาหลัง และหลังส่วนท้าย ทำให้ช้างเคลื่อนไหวลำบาก ลำไส้ทำงานน้อย เกิดการเกร็ง ทำให้ท้องผูก หางเกร็งคล้ายงู เปลือกตาตก และมีไข้สูงตลอดเวลา
The tetanus infection had caused Kammee’s jaw muscles to tighten and lock. The elephant couldn’t open his mouth, resulting in the inadequate intake of water and food. The elephant’s body would stiffen and exhibit spasms. Disturbances such as certain sights, loud noises, or manners of touch could trigger a tetanic spasm in the elephant. The back legs and the back end of the elephant’s body exhibited signs of paralysis, causing difficulty in the elephant’s movements. The digestive system suffered from insufficient functioning and, by extension, stiffness and constipation. The elephant’s tail exhibited a snake-like stiffness. His eyelids were lowered. And his high fever was constant.
อาการของโรคทั้งหมดเป็นผล Toxin ของแบคทีเรีย Clostridium tetani ที่เข้าไปทำลายระบบประสาทส่วนกลาง ถ้าสามารถ neutralise ท็อกซินได้หมดและทันเวลา ก็สามารถช่วยชีวิตคำมีได้ สัตวแพทย์จึงรีบทำการรักษา ด้วยการให้ tetanus antitoxin หรือยาแก้พิษบาดทะยัก พร้อมกับยาปฏิชีวนะที่จะทำลายเชื้อแบคทีเรียดังกล่าว และแบคที่เรียอื่นที่อาจทำให้เกิดการติดเชื้อขั้นที่สอง ให้อาหารและน้ำทางหลอดเลือดดำ และให้ยาลดการชัก ลดอาการเจ็บปวด ตลอดจนลดสิ่งกระตุ้นที่จะทำให้เกิดการชัก
All the symptoms were caused by a toxin of the Clostridium tetani in which the central nervous system was the primary site of injury. If the entire toxin could be neutralised in a timely manner, then Kammee’s life could be saved. So, the vet hurriedly administered treatment with tetanus antitoxin, which is a medication made up of antibodies against the tetanus toxin. Antibiotics were also administered, which served to kill the tetanus bacterial infection, as well as other bacteria that could potentially cause the second stage of infection. Nutrients and fluids were administered through the vein. The medications administered helped to reduce the sudden involuntary cramps and contractions of muscles and relieved aches and pains. All the things that could potentially trigger the elephant’s spasmodic muscle contractions were also reduced.
แต่ปัญหาใหญ่ที่ตามมาก็คือ ยาแอนติท็อกซินเป็นยาที่หายากมาก เรากว้านซื้อในลำปางได้แค่ 77 หลอด ไม่เพียงพอ เนื่องจากการฉีดยาแต่ละครั้งต้องใช้ปริมาณถึง 100 หลอด ยาชนิดนี้ซื้อลำบาก เพราะไม่ค่อยมีขาย เนื่องจากคนก็ไม่เป็นกัน แล้วหากจะใช้ในคน ก็เพียง 1 – 2 ซีซี แต่ช้างต้องใช้ถึง 100 – 150 ซีซีต่อหนึ่งครั้ง และต้องฉีดติดต่อกันอย่างน้อยหนึ่งสัปดาห์
But the major problem that followed was the extreme difficulty in sourcing the antitoxin. We could only source 77 tubes from all over Lampang. And that quantity wasn’t enough, since each administration of injections must use up to 100 tubes. The medication was difficult to source; it wasn’t sold on a widespread basis, since the respective medical condition wasn’t commonly observed among humans. Even when using the medication for a person, only 1 – 2 cc would be used. But an elephant needs up to 100 – 150 cc per administration. Furthermore, injections must continue to be administered on a consistent basis for a period of at least one week.
คุณโซไรดา ซาลวาลา เลขาธิการมูลนิธิฯ ได้ประสานงานเพื่อจัดหายาอย่างเร่งด่วน โดยจัดซื้อจำนวน 2,000 หลอดแรก จากโรงพยาบาลพระมงกุฎเกล้าฯ และได้จัดซื้อเพิ่มเติมเป็นระยะๆ จนรักษาช้างได้หายขาด
Secretary General Soraida Salwala rushed to organise for the sourcing of the medication. An order was put in for the first 2,000 tubes to be delivered from Phramongkutklao Hospital. Other additional supplies were then ordered throughout the period of the treatment. The elephant was finally healed.
ผลการรักษา Treatment Results
เมื่อได้รับยาและการดูแลรักษาอย่างใกล้ชิดตลอด 24 ชั่วโมง ราว 3 วัน อาการของคำมีเริ่มฉายแววความหวังขึ้น แต่ยังไม่สามารถกินอาหารได้ ต้องให้น้ำเกลือและสารอาหารทางเส้นเลือด
Medications were administered and the elephant was closely cared for around the clock, 24 hours a day. After the first three days of treatment, Kammee’s condition began to show signs of hope, even though the elephant still could not eat. Fluids and nutrients were administered by way of delivery through the blood vessels.
พลายคำมี หายป่วยแล้ว ความพยายามในการรักษาตั้งแต่วันที่ 18 สิงหาคม – 20 ตุลาคม 2538 เป็นผลสำเร็จ นับเป็นช้างเชือกแรกที่ติดเชื้อบาดทะยัก และทำการรักษาเป็นผล
Kammee was finally healed. The results were successful following efforts put into the elephant’s treatment from the 18th of August to the 20th of October 1995. Kammee was considered the first elephant suffering from a tetanus condition that was treated with success.
มูลนิธิเพื่อนช้าง 